Choreografia, wykonanie: Hygin Delimat
Współpraca: Noemi Wagner
Muzyka: Henryk Górecki, własne dźwięki.
Pokaz spektaklu we Wrocławiu współfinansowany przez Austriackie Forum Kultury
Landscape before catastrophe – Zanurzmy się w choreograficznym obrazie nieuchronności. Wyobraźmy sobie rozpad, zniszczenie i zgubę, ale także poprzedzający je bezruch i spokój. Ten odważny emocjonalny pejzaż zamienia się w taniec między wrażliwym ciałem a kruchym przedmiotem. Jest to dialog między frywolnym sercem a odpowiedzialnym umysłem.
Taneczny spektakl wykorzystuje pojęcie przestrzeni, zarówno tej, która jest danym pomieszczeniem, jak i tej deklarowanej, zajmowanej, kradzionej i wyobrażanej. Co dzieje się z nami, gdy przestrzeń staje się ograniczona, gdy zużywa się ostatni oddech i nie ma już powietrza? Stańmy przed wizją zdewastowanego świata potencjalnej przyszłości. Jak zmienia ona nasz stosunek do siebie i do otaczającej nas teraźniejszości? Jak motywuje wewnętrzny krajobraz emocji i zachowań?
Hygin Delimat – choreograf i tancerz, aktywny jest na wielu scenach Europy Środkowej. Założyciel Body Architects. Skończył studia na kierunkach Taniec współczesny, Movement Research oraz Pedagogiki Tańca na Uniwersytecie Antona Brucknera w Linzu. W 2013 roku znalazł się w gronie stypendystów programu danceWEB. Jako tancerz pracował między innymi dla Elio Gervasiego, Georga Blaschkego, Williego Dornera, Liv O’Donoghue, Johanny Roggan, czy Roberta Clarka. Od 2011 roku tworzy własne prace choreograficzne. Był uczestnikiem rezydencji artystycznych w wielu miejscach Europy (Klub Żak w Gdańsku, Derida Dance Center w Sofii, Michael Douglas Collective w Kolonii, RedSapata Tanzfabrik w Linzi, O Espaco Do Tempo Montemor-O-Novo w Portugalii, Komuna//Warszawa w Warszawie, 32 Degrees East w Kampali). Stworzył choreografie dla Aura Dance Theatre, architekturforum oberoesterreich i Hannesa Kerschbaumera. Współpracuje z wieloma artystami z takich dziedzin, jak współczesna kompozycja, sztuki wizualne czy nowe media. W swojej pracy choreograficznej czerpie inspirację między innymi z ulicznych form ekspresji (breakdance, hip-hop, muzyka elektroniczna, tricking, parkour). Jego metodologia pracy opiera się na głębokim studium ruchowym oraz tworzeniu i realizacji autorskich praktyk artystycznych.